Laos

Er zijn maar weinig landen zo verschillend als China en Laos. Het grote, drukke, ontwikkelde, luidruchtige en geïndustrialiseerde China is een heel andere wereld als het kleine, rustige, onderontwikkelde, vriendelijke en natuurlijke Laos.

Laos is veel meer wat in van zuid oost azië had verwacht. Gemiddeld >30 graden en hoge luchtvochtigheid. De dorpen bestaan uit kleine bamboehutjes en zelfs in de steden staan er geen huizen boven de 2 verdiepingen.
En hoewel we alleen maar in het noorden van Laos zijn geweest, is de natuur hier prachtig. De bergen zijn begroeid met grote loofbossen met o.a. palmbomen en wilde bananenbomen. Hiertussen slingeren bergpaadjes zodat je je ogen uitkijkt als je in de auto zit. Dat zal ook wel moeten want de weg is van dermate inferieure kwaliteit dat je geen oog dicht doet. Het gevolg is wel dat de chauffeurs in Laos de besten chauffeurs zijn die ik ooit heb gezien. Modderpoelen, koeien, ravijnen en zelfs een incidentele tegenligger weten ze allemaal te ontwijken. Maar na ruim een week afkijken hebben we besloten om het zelf ook maar eens te proberen. Nouja "we"... Jos heeft al vanaf China op mij in staan praten hoe makkelijk het wel niet is, en dat hij mij wel even leert hoe je een brommer moet besturen.
Nou wil ik wel even duidelijk maken dat ik wel degelijk ervaring op een brommer heb. Mijn laatste ervaring was dat ik een oude snorbrommer van ons pap, vakkundig in de sloot langs de bij wei van opa van de Steen heb geparkeerd.
De laatste 15 jaar heb ik brommers prima kunnen vermijden. Tot nu toe dus. En omdat een automaat 20 000 Kip duurder is gaan we voor een schakel brommer. Dat was volgens Jos toch makkelijker. Als jij dat zegt...
Na een vlugge uitleg wist ik dat je met rechts gas moet geven, met je linkervoet moest schakelen en je rechtervoet moet remmen. Op de vraag wat ik met mijn linkerhand moest doen kreeg ik het antwoord "je stuur vasthouden". Dat ik daar zelf niet aan gedacht had.
Verder was de hendel rechtsvoor verboden (bleek de voorrem te zijn) en moest ik alle andere knoopjes op het stuur vergeten. Ook bleek het normaal te zijn als de kilometerteller niet werkte en de brandstofniveauindixator op 0 bleef staan.
Nog vragen? Mooi volg mij dan maar, en weg was Jos. Na 5 minuten wist ik hoe mijn helmsluiting(ja mam ik had een helm) werkte en kon ik Jos achterna scheuren. Nog voor we Vang Vieng uit waren wist ik mij te herinneren hoe ik moest schakelen en dus reed ik enigszins beschaafd het dorp uit. Tegen die tijd had ik mijn rijkwaliteit weer wat afgestoft en durfde zelfs een stukje in zijn 3 te rijden. Buiten het dorp ging het slechte asfalt echter over in een zandweg met gaten en stenen en had ik mijn volle aandacht nodig met het niet doodgaan. En dat terwijl Jos als een jonge hond om mij heen rondjes aan het rijden was. Gelukkig genoot er iemand nog. Maar gedurende de dag werd ook ik wat beter met de brommer (na 3 uur de eerste perfecte schakeling) en begon ik zowaar te genieten. Vooral toen ik rond de middag de elektronische starter had ontdekt begon de dag leuker en leuker te worden. Rond 13:00 heeft Jos nog, puur uit academisch oogpunt, laten zien hoe de startonderbreking omzeilt kan worden. En hoe je naderhand een scooter weer in elkaar zet. Uiteindelijk werd er iets gemopperd over een kickstarter en een koude motor maar we konden weer vooruit. De rest van de dag zonder kleerscheuren overleeft en ik kan je vertellen, brommer rijden is een stuk gezonder dan mountainbiken. En dat is het laatste wat ik over het m woord wil zeggen.

Na het scooteren, tubing en feesten in Vang Vieng is het tijd om was cultureels te gaan doen.
Op naar de "Fields of Jars". Het viel ons wel op dat veel van de potten kapot waren maar aangezien ze meer dan 2000 jaar oud zijn, was dat te begrijpen. Er zijn echter ook verschillende grote gaten tussen de potten in. Toen wij dit na gingen vragen bleken dit de granaat kraters van de "secret war" te zijn. s'Avonds toch maar wat extra info hierover gevragen. Blijken er, tijdens de Vietnamoorlog 2 miljoen ton bommen op Laos gedropt te zijn. En dat terwijl het land officieel neutraal was. Vandaar de term secret war. Omdat er nog steeds duizenden clusterbommen in laos liggen zijn er grote stukken land levensgevaarlijk.
Omdat wij hier meer informatie over wilde hebben, is de planning omgegooid en zijn we doorgereist naar de grotten van Sam Neua. Deze liggen tegen de Vietnamese grens aan en waren de schuilplaats voor de regering van Laos.
Na dit educatief en ingrijpend uitje hebben we de planning weer opgezocht en zijn doorgereisd naar Muang Ngoi Neua. Volgens de lonely plannet een klein pittoresk dorpje met maar 2 uur per dag elektriciteit. Dat was het wellicht voordat het in de lonely plannet stond. Nu was het een klein toeristisch dorpje met meer guesthouses dan dat er huizen zijn. Maar het uitzicht over de rivier is nog steeds prachtig. We hebben onze rondreis door Laos afgesloten met een boottocht naar Thailand, maar daarover later meer.