Cambodja

Zeg Cambodja en veel mensen denken meteen aan Ankor Watt. Voor de een een dodentempel, voor de ander een mausoleum, maar voor iedereen een enorm complex. Aangezien ik zeer geïnteresseerd van aard ben wil ik weten of het echt zo geweldig is. Nee! Het is een leuk tempeltje dat zeker, en wat afmetingen mag hij er ook wel zijn maar de Beng Mealea is veel indrukwekkender. Deze is namelijk geheel overwoekerd door de jungle en het je prachtig om te zien hoe bomen en planten de tempel afgebroken hebben. Het feit dat ik hier géén weg door hordes Chinezen hoefde te banen heeft hier trouwens niks mee te maken. Omdat tempels bezichtigen erg vermoeiend kan zijn heb ik om besloten om mij vergelijkend waren onderzoek "Aziatische massages" hier uit te testen. Voorlopige conclusie, een massage door een blinde cambodjaan is heerlijk. Stukken beter dan de thaise massage en zelfs de oliemassage in Laos kan hier niet aan tippen.
Helemaal ontspannen en minstens 100 foto's rijker (van de tempels) verlaat ik Siem Riep om door te trekken naar Battembeng. Hier heb ik kennis gemaakt met de "bamboetrein". Dit zijn 2 paar wielen en een platte bodem van bamboe met een grasmaaiermotor erop. Deze trein rijdt over een enkel spoor dat waarschijnlijk nog door de Fransen is aangelegd. Dit betekend dat spoorrails bijna recht liggen en dat 9 van de 10 brugpijlers nog overeind staan. Hartstikke veilig dus. Zodra je op dit spoor een tegenligger tegenkomt dan wordt de trein met het minst aantal personen van het spoor getild. De andere trein kan dan passeren waarna de reis voortgezet kan worden. En aangezien je via hetzelfde spoor terug moet gebeurt dit nog wel eens.
Na de trein op naar de "bat cave". Nu verwacht ik bij het woord batcave een groot herenhuis met een geheime grot waar de batmobiel geparkeerd staat. Ik had het mis. Een batcave is een grot waar, volgens betrouwbare bron (tuktuk driver) 10 miljoen vleermuizen wonen. Ik heb ze niet nageteld, maar het is een constante stroom vleermuizen met een doorsnede van 2 vierkante meter. Na een half uur vond ik het genoeg maar volgens dezelfde bron duurt het wegvliegen elke dag 2 uur. Succes met narekenen.
s'Avonds ook nog een heerlijke kookworkshop gehad. Hier een lekkere "lok lak" met pepersaus en een "amok" in bananenbladeren gemaakt. Gelukkig heb ik ook hier de recepten van, dus als jullie voor de bananenbladeren zorgen, zorg ik voor de amok.

Door alle vriendelijke gezichten en lachende mensen zou je bijna vergeten dat Cambodja een vreselijk verleden heeft. Hier werd ik mee geconfronteerd tijdens een bezoek aan de "killing pit".
Dit is een grote verticale grot waar de khmer rouge in de jaren 70 duizenden mensen hebben vermoord. Omdat ze van een andere politieke partij waren, of omdat ze buitenlandse ouders hadden, of vanwege her feit dat ze een bril droegen. Mannen, vrouwen en zelfs kinderen werden doodgeknuppeld en in de grot gegooid. Ik snap nog steeds niet hoe iemand dat kan doen. Om hier meer over te weten ben ik vertrokken naar Phnom Penh. De stad zelf is eigenlijk niks aan, alleen de nabijgelegen "killing fields" zijn een must als je meer informatie wilt hebben hoe de khmer rouge de macht heeft kunnen grijpen.
Zoals verteld was de stad zelf niks aan en daarom ben ik na 2 dagen naar de chi phat community gegaan.
Chi phat ligt midden in de jungle en is bereikbaar door de lokale bus naar koh kong te nemen. Halverwege stap je uit en vanaf daar is het nog 2 uur met de boot. Welkom in the middle of nowhere.
In de community werken de mensen samen met een wildlife alliance om ecotoerisme rendabel te maken. Hier heb ik in een homestay geslapen bij een locale familie. Op zich geen probleem ware het niet dat de vader en de moeder van het gezin geen engels spreken. Het beste engels kwam van de 9 jarige dochter. Ik was dan ook apetrots dat ik al na een half uur duidelijk kom maken dat ik s'avonds mee wou eten. Tijdens het eten vroeg de vader via de dochter hoe laat ik wou gaan slapen. (how many o'clock you sleep?) Ik ging er van uit dat ze de volgende dag weer vroeg uit moesten dus ik zeg heel lojaal 22:00. Ow..... Ok dat kan. Na veel aandringen krijg ik te horen hoe laat ze normaal naar bed gaan. Om 20:00. Ik kijk op mijn telefoon 20:25... Welterusten dan maar. Ik lees nog wel een boekje op bed.
De volgende morgen kwam ik er achter waarom de mensen zo vroeg naar bed gaan. Om 5 uur wordt het licht en wordt de hele beestenboel wakker. En geloof me maar, met 5 hongerige ganzen die letterlijk onder je slaapkamer lopen doe je geen oog meer dicht. Tel daar de kippen, eenden en honden bij op en je zit klaarwakker onder je klamboe. Dat deze nodig is bewees mijn appel wel. Ik had een appel bewaard voor het ontbijt. s'Morgens toen ik wakker werd was mijn halve appel opgegeten...
Na een heerlijk ontbijt(rijst) op weg naar het community center om te doen waarvoor ik naar chi phat gekomen ben. Jungletours. Ik begin met een 1 daagse tour. Als dat goed gaat dan kan ik een volle week proberen, toch?
Mijn kledinginstructies waren duidelijk. Lange trui, lange broek, stevige schoenen en je sokken over je broek heen, voor de bloedzuigers. De volgende dag om 7 uur was ik klaar, geheel volgens instructies. Komt er een klein meisje van 16 jaar naar me toe op slippertjes. "Hello, me guide. Let's go." hoezo overdressed...

Helaas zijn de 4, 6 of 7 daagse tours vanwege het natte seizoen niet mogelijk. En hoewel alleen de jungle ingaan hartstikke spannend is, lijkt mij alleen in de jungle rondzwerven zonder eten een stuk minder gezellig. Daarnaast moet de 3 dagen trek een van de leukste zijn dus ga ik voor 3 dagen. De kleding instructies waren hetzelfde als de 1 dag trekking. En ik snap nu ook waarom. Binnen een kwartier had ik al 15 bloedzuigers verzameld. Als je wilt weten hoe de tocht was kan ik alleen maar aanraden om hem zelf te lopen. Onbeschrijfelijk mooi. S'avonds koken op een kampvuur en in slaap vallen met het geluid van zingende cicades. Mocht je de tocht zelf willen lopen dan wil ik je wel waarschuwen. Als je je gaat wassen in een bergrivier, pas dan op voor de bloedzuigers. Ze kruipen naar de gekste plekken en het is geen pretje om ze dan te verwijderen. Je moet trouwens ook geen last van zeeziekte hebben want de hangmat waarin je slaapt schommelt de hele nacht. Verdere hoogtepunten zijn: slingerpaadjes door de bamboejungle, vleesetende planten zoeken op de heide, "hornbill" vogels spotten in de bomen en de vader van mijn homestay familie die op zijn boerderij aan het werk was.
Na een week in Chi phat was ik uitgeput van het wandelen en ben ik naar koh kong vertrokken. Een kustplaats aan de thaise grens waar je heerlijk kunt snorkelen en barbecuen. Dankzij een scherpe schelp heb ik de rest van de week met een dikke voet rondgelopen. Maar ondertussen huppel ik weer vrolijk richting Indonesië. Tot dan.